G.F. Händel en het concerto grosso - een garantie voor plezier!
Met zijn gründliche Duitse muzikale achtergrond en zijn werktijd in Italië – was Händel de aangewezen persoon om een nieuw virtuoos genre naar Engeland te brengen. Zijn Opus 3 werd waarschijnlijk voor het eerst gespeeld in Londen in 1734 en brengt alle muzikale stijlen samen. Het stuk is geschreven voor strijkers en enkele rietblazers. De laatsten – twee hobo’s en een fagot – komen als concertino af en toe aan bod als solisten. De eerste twee delen vormen een soort Franse ouverture, het Adagio klinkt als een Italiaanse aria, het Allegro ma non troppo is een Duitse fuga, met een spetterende plattelandse dans – af en toe in unisono – als slot. Kortom: het is een spectaculair en afwisselend stuk, dat gegarandeerd voor speelplezier zorgt!

Mimi Mitchell heeft een dubbele internationale carrière als musicus en musicoloog, waarbij het ene beroep het andere ondersteunt.  Als barokvioliste won Mimi de eerste prijs bij de Erwin Body (Boston) en de Early Music Network (Londen) competities met The Locke Consort en is te horen op meer dan 50 cd's als kamermusicus en orkestmusicus.  Ze is dirigent van het Purcell Kamerorkest en gastdirigent voor oude muziek en moderne kamerorkesten in binnen- en buitenland. Als musicoloog promoveerde Mimi aan de Universiteit van Amsterdam met haar onderzoek naar de revival van de barokviool. Ze was co-curator van het symposium The Historical Violin op het Festival Oude Muziek en organiseerde de conferentie Early Music in the 21st Century, die resulteerde in een gelijknamige bundel die in 2024 werd gepubliceerd door Oxford University Press.  Mimi is universitair hoofddocent en mastercoördinator aan het Conservatorium van Amsterdam.